Eindejaarscolumn Roderik Bolle: Het jaar van de ontzorging
Ik ga het woord corona maar één keer gebruiken (dat was ‘m al) in deze eindejaarsgroet aan al onze gewaardeerde relaties en zij die het hopelijk gaan worden. Van alle systeem-stresstests is die van het afgelopen jaar wel de meest bizarre en ook meest genadeloze geweest. De noodstop die de bedrijvigheid overal maakte, kende een voorspelbare reactie: hand stevig op de knip bij de consumenten.
Het duurde even voordat ook de goede doelen het effect daarvan begonnen te merken. Nu overzien we een waar slagveld met veel gewonden (een omzetverlies van tussen de 30 tot 80%!) en zelfs enkele dodelijke slachtoffers: stichtingen die omvielen. Het zijn vooral de doelen die afhankelijk zijn van evenementen, collectes en ook de ‘veraf-doelen’ die het zwaarst te lijden hebben: in tijden van nood liever een euro voor de school van je eigen kind, dan voor een anonieme ergens in Afrika.
