Newsroom

Orchestra onthokt en ontsleurt financieel-administratieve talenten

Als je als organisatie een holistische visie hebt op vermogensbeheer, is het logisch dat je ook op zoek bent naar mensen die het leuk vinden om niet alleen in een specialistisch hokje geduwd te worden maar juist op het brede speelveld van financieel-administratieve diensten te opereren. ‘Bij Orchestra zitten we te springen om mensen die de (vermogens) administratie voor onze klanten - charitatieve organisaties en vermogende families - bij kop en kont vastpakken, van boekhouden tot controlling. Met veel eigen verantwoordelijkheid’, zegt managing director Roderik Bolle.

Toezicht: van vorm naar inhoud

Stop de toezichtszucht: kaderloze compliance is niet hetzelfde als good governance

In deze column pleit ik voor een terugkeer naar governance in de filantropiesector zoals die ooit bedoeld was: het inrichten van toezicht en relevante checks & balances zodat bestuurders zich eenvoudig en helder aan alle stakeholders kunnen verantwoorden. Op dit moment is governance vooral verworden tot een compliance-race to the bottom; niet het “toezien op”, maar vooral het “voldoen aan”, is thans de norm. Die race wordt aangejaagd door de groeiende macht van toezichthoudende autoriteiten en versterkt door intermediaire dienstverleners, en van lieverlede ook door filantropische organisaties zelf. 

Zwaargewicht Jacco Visser komt het team van Orchestra versterken

Bijna zijn hele werkzame leven stroomde er ‘blauw bloed’ door de aderen van Jacco Visser, maar nu heeft hij accountancy-reus KPMG verlaten en gekozen voor een job in een kleinere organisatie waar hij zijn kennis nog beter kan combineren met de maatschappelijke bevlogenheid en sociale vaardigheden die hij van huis uit heeft meegekregen. Met de komst van Visser krijgt het Orchestra-team er vanaf begin dit jaar een bak aan ervaring én ambitie bij. 

Eindejaarscolumn Roderik Bolle: Het jaar van de ontzorging

Ik ga het woord corona maar één keer gebruiken (dat was ‘m al) in deze eindejaarsgroet aan al onze gewaardeerde relaties en zij die het hopelijk gaan worden. Van alle systeem-stresstests is die van het afgelopen jaar wel de meest bizarre en ook meest genadeloze geweest. De noodstop die de bedrijvigheid overal maakte, kende een voorspelbare reactie: hand stevig op de knip bij de consumenten. Het duurde even voordat ook de goede doelen het effect daarvan begonnen te merken. Nu overzien we een waar slagveld met veel gewonden (een omzetverlies van tussen de 30 tot 80%!) en zelfs enkele dodelijke slachtoffers: stichtingen die omvielen. Het zijn vooral de doelen die afhankelijk zijn van evenementen, collectes en ook de ‘veraf-doelen’ die het zwaarst te lijden hebben: in tijden van nood liever een euro voor de school van je eigen kind, dan voor een anonieme ergens in Afrika.